زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

علی بن عبدالعزیز بغوی (دائرةالمعارف‌مؤلفان‌اسلامی)





ابوالحسن علی بن عبدالعزیز بغوی (حدود ۱۹۰-۲۸۷ق)، از راویان موثق قرن سوم هجری قمری نزد اهل‌سنت بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالحسن علی بن عبدالعزیز بن مرزبان بن سابور بغدادی بغوی جوهری، اهل بغداد و فردی موثق بود و در حدود ۱۹۰ق متولد شد و سپس در مکه اقامت گزید. از ابونعیم، عفّان و عاصم بن علی روایت کرده و محدثانی چون عبدالمؤمن بن خلف نسفی، ابوالقاسم طبری و ابوعلی حامد رخّاء از او روایت نمودند. ابوالحسن قرائات را از ابی عبید قاسم بن سلام فرا گرفت. نقل است که وی به خاطر فقری که دچارش بود، با مبلغی که از گفتن حدیث دریافت می‌کرد، ارتزاق می‌نمود.
رجال‌نویسان اهل‌سنت او را در نقل حدیث راستگو دانسته‌اند. بغوی سرانجام به سال ۲۸۷ق در مکه وفات یافت. المسند و نوشته‌ای در حدیث تالیف اوست
[۹] سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۱، ص۳۱۴.
و ممکن است هر دو نوشته یکی باشد.

۲ - پانویس


 
۱. ابن حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۴۷۷.    
۲. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۳، ص۳۴۸.    
۳. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۱، ص۲۲۷.    
۴. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۴، ص۲۴۱.    
۵. ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۶، ص۱۹۶.    
۶. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۹۷.    
۷. ابن حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۴۷۷.    
۸. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۲۱، ص۱۶۱.    
۹. سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۱، ص۳۱۴.
۱۰. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۴، ص۱۷۹۵.    
۱۱. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۲، ص۳۶۱.    
۱۲. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۳، ص۱۴۳.    
۱۳. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۳، ص۱۲۱.    
۱۴. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۷، ص۱۲۴.    
۱۵. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۳۰۰.    


۳ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۳۴، برگرفته از مقاله «علی بغوی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.